Anno 2024 is de toon nog niet anders, zo’n 60% van de leerlingen in het po en vo krijgt ondersteuning en de overheid werkt aan een herstelplan funderend onderwijs, waarin opnieuw de nadruk ligt op de vaardigheden taal en rekenen.
In 2022 was Coen Peppelenbos te gast bij het radioprogramma Taalstaat. Hij is docent Nederlandse literatuur aan de NHL Hogeschool en schrijver van het boek “Moeten we dit weten voor de toets?”. Coen ziet de ernstige verschraling van literatuuronderwijs met lede ogen aan en wijt dat de dominante positie van toetsen en rendement-denken: het enkel denken in kwantiteit in plaats van kwaliteit.
“Literacide”
Er is geen ontkennen meer aan: de tijd is daar om te erkennen dat wij met elkaar het literatuuronderwijs hebben verloochend. Sterker nog: we hebben in vredestijd literacide gepleegd: systematische vernietiging van de literaire cultuur in het onderwijs. Deze ontwikkeling behoort tot de zwartste bladzijden van het Nederlands onderwijs. Een conclusie die elke literatuurliefhebber in een depressie brengt.
Literacide is een term uit het Engels en het betekent: the murder of a book or other literature. Het begrip heeft, voor zover nagegaan, Nederland nog niet bereikt, maar past goed in een noodlottige samenloop van zwalkende (beleids)keuzes. De gevolgen van deze keuzes zijn vaak ongrijpbaar en hebben voor een veranderend onderwijslandschap gezorgd. Alle rapporten, aanbevelingen en adviezen door gerenommeerde instituten en vakwetenschappers zijn genegeerd.
Literatuur verdient onze liefde
Literatuur verdient onze liefde. Ze zeggen dat liefde blind maakt, maar in dit geval is de wereld blind. Niemand snapt hoe leuk, knap en intelligent literatuur is. De vertrouwdheid en geborgenheid die literatuur biedt, maar ook de spanning van het avontuur met het onbekende. Literatuur heeft onze liefde nodig: intens, passioneel en soms ruw. Literatuur vergroot de kennis van het leven en de wereld. Literatuur draagt bij aan de persoonlijke ontwikkeling en vorming. Zonder literatuur verliest het onderwijs een fundamentele dimensie. Literatuur verdient daarom onze onvoorwaardelijke liefde.
